Bana Ulaşın
Bakınız:
MODERN FELSEFE
Bu yeni düÅŸünme, araÅŸtırma ve eyleme biçimi Rönesans'ta belirginleÅŸti. Sonunda tanrısal özne bir tarafa bırakıldı ve bireysel insan, düÅŸünen ve eyleyen özne olarak tarih sahnesinde yerini aldı. Bunlar modern çağı ve felsefeyi ayrımlaÅŸtıran niteliklerdir. Rönesans döneminde ilk kez kendini gösteren bu modernleÅŸme atılımı YeniçaÄŸda iyice olgunlaÅŸtı ve 20. yüzyılın ortalarına dek süregeldi. Modern çaÄŸda ortaya çıkan tüm ürünlerin ‘modern’ olarak nitelenmeleri doÄŸal olacağından ‘modern felsefe’ ve ‘modern bilim’ terimleri Rönesans'tan günümüze dek gelen felsefe ve bilim dönemlerini niteleyen terimlerdir.
​
OrtaçaÄŸ boyunca düÅŸünsel dünyaya hakim olan ‘kilise' ve 'din’ yerine aklın ön plana çıkmasıyla birlikte skolastik düÅŸünce zayıflamış ve modern düÅŸünce geliÅŸmeye baÅŸlamıştır.
​
​
Modern felsefe, yöntem açısından da temelli bir deÄŸiÅŸime tanık olmuÅŸtur. Buna göre, Ortaçağından tümdengelimsel mantığından, Skolastik yönteminden sonra, modern felsefenin, yalnız tümdengelimden deÄŸil aynı zamanda tümevarımdan meydana gelen yeni bir yöntem kullandığı görülür.
Modern felsefede, düÅŸünceye hakim olanlar Tanrı adına konuÅŸan din adamları deÄŸil, özgürce düÅŸünüp eyleyen bireylerdir.
Birey kendi eleÅŸtirel aklına güvenerek dünyayı, toplumu, bilimi kurma eylemine giriÅŸmiÅŸtir; düÅŸünen ve eyleyen özne artık kendisidir; Tanrı ya da Tanrı’nın temsilcileri deÄŸil.
Hume
Berkeley
